บท 242

บทที่ 242 สามปีต่อมา

พี่สามอาการไม่ค่อยดี ใกล้จะอาการกำเริบเต็มที ดูเหมือนเขาจะเห็นไอ้เด็กเหลือขอนั่นเป็นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ช่วยชีวิต

ทั้งๆ ที่ไอ้เด็กเวรนั่นยังออกมาจากตู้อบไม่ได้ด้วยซ้ำ อาการทรุดหนักอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็เชิญหมอมาทั่วสารทิศและไม่ยอมแพ้ เฝ้าดูแลมันทั้งวันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ