บท 252

บทที่ 252 ภูมิหลังชาติกำเนิด

ในตอนนี้ หลีซูส่งขวดนมมาให้ พร้อมกับส่งสายตาให้เวินหนิงทันที

"ไม่มีทางเป็นของเขาได้หรอก" จู้เหยาเหยาดูไม่แปลกใจนัก เพียงแต่สีหน้าเย็นชาลงหลายส่วน

หลีซูถอนหายใจเบาๆ แล้วกระซิบกับเวินหนิงว่า "ตอนที่อิงเถาอายุได้ขวบกว่าๆ เค้าหน้าเริ่มชัดขึ้น ฉันก็รู้สึกว่าคล้ายนะ เคยพูดถ...