บท 339

บทที่ 339 ครอบครัวสี่คน

“เขา...เขาเป็นลูกของร้านซูเปอร์มาร์เก็ตข้างล่างตึก”

เวินหนิงอธิบายอย่างรู้สึกผิด แอบส่งสายตาเตือนโม่เป่าเด็กเจ้าเล่ห์คนนี้ แล้วโยนธนบัตรใบหนึ่งออกไป “เอาล่ะ เด็กน้อย รีบกลับบ้านไปเถอะ!”

“คุณอาหล่อจังเลยครับ ทั้งสูงทั้งตัวใหญ่ หล่อกว่าพ่อเฮงซวยของผมเยอะเลย” แต่โม่เป่ากลับเง...