บท 341

บทที่ 341 ใบหย่าเรียบร้อยแล้ว

เวินหนิงกลั้นยิ้มอย่างขบขัน อยากจะหลบ แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะจับเธอหมุนตัวแล้วผลักไปชิดราวระเบียงโดยตรง แขนยาวของเขากั้นราวระเบียงด้านข้างเธอไว้ ทำให้เวินหนิงถูกบังคับให้อยู่ในวงล้อมเล็กๆ กลิ่นอายความเป็นชายที่แข็งกร้าว และไหปลาร้าที่เด่นชัดใต้เสื้อเชิ้ตของเขาช่างเย้ายวน ...