บท 404

บทที่ 404 เวินหนิงปฏิเสธที่จะกลับบ้าน

เซี่ยจิ้นคุกเข่าข้างหนึ่งลงหน้าป้ายหลุมศพ ยื่นมือไปลูบไล้รูปถ่ายขาวดำของผู้หญิงบนนั้นอย่างอ่อนโยน รอยยิ้มขมขื่น “จื่อชิง เธอปิดบังฉันได้ทุกข์ทรมานเหลือเกิน ทำไมต้องหลอกฉันว่าลูกสาวตายไปแล้วด้วยล่ะ?”

สมองของเวินหนิงพลันว่างเปล่าไปอีกครั้ง ตกอยู่ในความสับสนอลหม่...