บท 463

บทที่ 463 จิ่วจิ่ววิ่งเข้าไปในบ้านตระกูลเซี่ย

เซี่ยจื่ออินแอบยิ้มพลางดึงแขนเขาเบาๆ “พี่เป่ยเฉิน ตอนนี้ไม่มีใครแล้วนะ เรามานั่งทานข้าวกันเถอะ”

“เธอทานก่อนเลย ฉันขอออกไปสูบบุหรี่สักมวน เดี๋ยวโภชนากรจะเอาอาหารยาบำรุงของเธอมาส่งให้!”

ชายหนุ่มเดินออกไปด้วยท่าทีเฉยเมยและใจลอย รอยยิ้มบนมุมปากของเซี่ยจื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ