บท 516

บทที่ 516 ไม่ไว้หน้าเธอ

เวินหนิงเม้มริมฝีปาก ใบหน้าก็ ‘พรึ่บ’ แดงก่ำขึ้นมาทันที ส่ายหัวโดยไม่รู้ตัว

ใบหน้าเล็กๆ ของจิ่วจิ่วดำคล้ำสนิท ดวงตาฉายแววอำมหิตราวกับลี่เป่ยเฉิน

แต่ชายหนุ่มกลับพูดเพียงแค่นั้น หัวเราะเบาๆ ‘พรืด’ “เอาล่ะ ที่ฉันหมายถึงคือที่ดินที่ฉันซื้อมาใหม่ คุณพิจารณาเรื่องย้ายบริษัทรุ่ยเ...