บท 554

บทที่ 554 เซี่ยจื่ออินยอมรับ

“มั่วเป่า...” เวินหนิงรู้สึกเหมือนมีอะไรติดคอ พึมพำเบาๆ

“มั่วเป่า?” จู้เหยาเหยาเบิกตากว้าง “เธอพูดอะไรน่ะหนิงหนิง? มั่วเป่าเป็นอะไรไป! หรือว่าเขา...”

ทันใดนั้น มีข้อความนิรนามส่งเข้ามาในมือถือของเวินหนิง: 【มาคนเดียว อย่าหาว่าฉันไม่ให้โอกาส】

เธอเปิดอ่าน พออ่านจบ ข้อคว...