บท 62

บทที่ 62 ไม่ให้ผู้ชายเลวๆ กิน

ชายหนุ่มเลิกคิ้วทรงกระบี่ มุมปากยกขึ้นอย่างมีเลศนัย "เธอเหน็บแนมประชดประชันขนาดนี้ ไม่ใช่ว่ากำลังหึงอยู่หรอกนะ? ไม่ใช่ว่าเธอวางแผนจะสะบัดก้นจากไปหลังจากหนึ่งปีเหรอ”

เขาลูบคาง สีหน้าลำบากใจ “ผมก็ต้องคิดถึงลูกและตัวเองบ้างสิ ลูกเกิดมาก็ต้องมีแม่คอยดูแล ข้างกายผมก็ไม่มี...