บท 688

บทที่ 688 สงสารเขา

แต่เขากลับจมดิ่งอยู่ในความเศร้าโศกเสียใจ ไม่รับรู้สิ่งใด เอาแต่พร่ำพรรณนาอย่างโง่งมว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่คุณทำกับแม่ผมในตอนนั้น ผมคงไม่ถูกหลีเซี่ยงหว่านยุยงจนเกลียดคุณเข้ากระดูกดำ

ใช่ ผมยอมรับว่าผมโง่ ที่หลงเชื่อหลีเซี่ยงหว่านมาตั้งนาน

แต่สามปีนั้น ถึงผมจะเกลียดคุณมากแค่ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ