บท 694

บทที่ 694 รอฉันสักสองสามวันนะ

สามปีก่อน มื้ออาหารค่ำวันส่งท้ายปีเก่ามื้อสุดท้ายที่อบอุ่นของพวกเขา เขายืนอยู่ข้างหลังเธอ เป็นไข้สูง จับมือเธอสอนทำอาหารจานนั้น จนกระทั่งหลังจากนั้น ทุกครั้งที่เธอทำอาหารจานนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวของชายคนนั้นที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ

…ทำไมเธอถึงเหม่อลอยอี...