บท 977

บทที่เก้าร้อยเจ็ดสิบเจ็ด กระจ่างแจ้งในทันใด

เขาพูดมากเหลือเกิน ในหัวของจู้เหยาเหยาอื้ออึงไปหมด ร่างกายเธอถูกกักไว้ในอ้อมอกร้อนผ่าวของบุรุษ กล้ามเนื้อแข็งแกร่งของเขาราวกับเป็นกำแพงล้อมรอบ เกือบจะทำให้เธอจมดิ่งจนหายใจไม่ออก

เขาพูดว่า เขาผิดไปแล้ว

ไม่ควรตะคอกใส่เธอ ดุเธอ หรือทิ้งเธอไป

จากนั้นเขาก็ร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ