บทที่ 197

“ไอ้สารเลว ปล่อยเดี๋ยวนี้” พ่อข้าคำราม ข้าตัวงอด้วยพลังที่พ่อใส่เข้ามาในคำสั่งนั้น

“คำสั่งของแกไม่มีใครต้อนรับที่นี่โว้ย ไอ้ระยำ พวกเราไม่ได้คิดจะทำร้ายเขาสักหน่อย!” น้ำเสียงของทราวิสเยียบเย็นและทุ้มต่ำ ราวกับมีดที่ห่อหุ้มด้วยแพรไหม ข้าหันไปมองแผ่นหลังของทราวิส ข้ารู้จักน้ำเสียงนั้นดี มันเป็นน้ำเสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ