Bölüm 140

Damon:

Sabah ışığı perdelerden yumuşakça süzülerek yatağın üzerine uzun altın çizgiler düşürüyordu. O hâlâ uyuyordu, göğsüme sokulmuş, yanağı tam kalbimin üzerinde dinleniyordu. Kımıldamıyordum, kımıldayamıyordum çünkü burası, tam burası, artık anlamlı olan tek yerdi.

Çünkü bu yatak odasının dışın...

Giriş yapın ve okumaya devam edin