KAN VE ATEŞ BAĞLARI

Evelyn’in Bakış Açısı

Beni ne uyandırdı bilmiyorum.

Belki hafif yaprak hışırtısı... ya da aniden çöken sessizlik.

O tür bir sessizlik ki, sadece başka bir şey dinlerken olur.

Sonra kokusunu aldım.

Islak kürk. Kan. Açlıkla dolu tükürük.

Ve anladım—artık yalnız değildim.

Gözlerimi yavaşça açtım...

Giriş yapın ve okumaya devam edin