BÖLÜM 202

AMARA

Yavaşça uyanıyorum, uyku ile gerçeklik arasındaki o sisli, altın rengi alanda süzülerek. Vücudum sıcacık bala batırılmış gibi hissediyor: ağır, gevşek, lezzetli bir şekilde yorgun.

Her kasım tatlı bir ağrıyla titriyor, beni bir kedi gibi esnetip bu yataktan bir daha hiç çıkmak istemememe ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin