Bölüm 102

Ayleen'in Bakış Açısı

Bir hafta geçti.

Ne çiçekler.

Ne aramalar.

Ne mesajlar.

Sadece her günü ve her saati kaplayan, boğazıma düğümlenen bir sessizlik.

Odaklanamıyordum. Stüdyoya geldim, masama oturdum ve ekrana bakakaldım, sanki bana cevap borçluydu. Defterim hâlâ boştu. Üç gündür klavyeye ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin