BÖLÜM OTUZ

Elisabeth.

Son birkaç hafta benim için işkence gibi geçti. Gözlerimi kapatır kapatmaz, o günün anıları zihnimi, rüyalarımı, hayatımı istila ediyor. Her zaman çığlık atarak uyanıyorum, yardım dilenerek ve işkencenin durmasını isteyerek. Birkaç kez intihara teşebbüs ettim, ama beş kardeşten biri her ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin