169. Bir ömür önce döktüğüm gözyaşları

Merdiven kapısını hızla açıyorum ama Sebastian’ın yükselen sesini duyduğum anda donup kalıyorum, elim kapı kolunda sıkıca tutulu kalıyor—

“O portre, Christopher… Martha… hasta olmadığını söyleme… midenin bulandığını söyleme!”

Konuşmaları aşağıdaki kattan geliyor, sesleri dar alanda yankılanarak ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin