202. “Yalan mıydı Christopher?”

Christopher gözlerini kapatıyor, çenesi kenetlenmiş, sanki suçlamalarım ona kurşun gibi vuruyormuş gibi. Ama tekrar bana baktığında, gözleri yaşlı ama hala kararlı, uzun süre gömülü kalan gerçeği kabul etmeye hazır.

“On yıl, Christopher.” Sesim, geri çekilen bir hıçkırıkla çatlıyor. “On yıl her sa...

Giriş yapın ve okumaya devam edin