204. İnanamıyorum

Eski odamın kapısı East Houghton Manor'da kapandığı anda ve sessizlik etrafımı sardığı anda, ağlayamayacağımı düşündüğüm gözyaşları sessizce yüzümden süzülmeye başladı.

Bacaklarımın gücü kalmadı, ve kendimi aynaya yaslanmak zorunda kaldım, kırık yansımama bakarak, hafifçe dağılmış saçlar, kızarmış...

Giriş yapın ve okumaya devam edin