47

ARIADNE

O anda bize doğru gelen ayak seslerini duydum. Hızla arkamı döndüm, ellerim hâlâ kız kardeşimin ellerini sıkıca tutuyordu, sanki bırakırsam kaybolacakmış gibi. General ve eş Vylia bize doğru yürüyordu. Yüzündeki gülümsemeye rağmen gerildim. Artık ona güvenemezdim.

"Korkma," dedi Vylia yumu...

Giriş yapın ve okumaya devam edin