65

MAGNUS

Oda sessizdi, fazla sessiz. Ama ben bu sessizliğin tadını çıkarıyordum, şimdi tahtta otururken, kollarım demir kolçaklara gevşekçe asılı, o lanet olası Alfa'nın kanı pençelerimden damlayıp kururken. Metalik, acı kokusu odayı dolduruyor, halkının korkusunun keskin kokusuyla karışıyordu. Herke...

Giriş yapın ve okumaya devam edin