50: Sana saygı borçluyum.

Bane'nin Bakış Açısı

Orman, son köylüler ağaçların arasında dağıldıktan sonra tuhaf bir şekilde sessizleşmişti. Tek duyulan ses, kollarımda hırıltılı nefes alıp veren Nathan'ın nefesi, botlarımın altındaki ince dalların çıtırtısı ve kampın uzaktan gelen sesi idi.

Ağırlığını hissetmek, bana hay...

Giriş yapın ve okumaya devam edin