BÖLÜM 10

Adrian Kael.

Yemek, ter ve pas kokusu kapıyı görmeden önce burnuma çarpıyor. Uzun masalar neredeyse tamamen dolu. Her grup kendi yerinde, mekanik bir rutinle hareket ediyor.

Orada duruyorum, kaybolmuş gibi, nereye oturmam gerektiğini bilemiyorum.

Gözlerim odayı tarıyor—ve bir taş gibi onun masası...