149

JARIS

Bir dakika boyunca aramızda tek kelime bile konuşulmadı, gözlerimiz konuşuyordu.

Sonunda, kaybı kabul etti ve koltuğuna yaslandı.

"Sanırım konuşmaya başlamalıyız." Ellerini başının arkasında kilitledi. "Ancak devam etmeden önce, çocukların nasıl olduğunu bilmek isterim."

Göğsümde bir şey k...

Giriş yapın ve okumaya devam edin