#Chapter 240: Kaydırılmış

Moana

"Edrick?" diye seslendim.

Sesim sadece bir yankıyla karşılandı. Etrafım sessizdi... Aslında, gözlerim yavaşça açıldığında, artık uçurumda olmadığımı fark ettim. Etrafımda gördüğüm tek şey, bir yandan kör edici ama aynı zamanda sakinleştirici olan yumuşak, altın rengi bir ışıktı.

Ölmek böyle...

Giriş yapın ve okumaya devam edin