Draykon

Draykon

Charlotte E. English · Tamamlandı · 100.7k Kelime

1k
Popüler
1k
Görüntülenme
310
Eklendi
Paylaş:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Giriş

Ancient legends don’t come back to life. Until they do... Legends tell of creatures the size of houses, with wings as vast as the sails of great ships. Their scaled hides glittered like caskets of jewels, and from their massive jaws they breathed gouts of pure fire. The draykoni once ruled the skies of the Seven Realms, uncontested and unstoppable — so the stories say. But they are only tales.   Aren't they?   When Llandry Sanfaer discovers a new type of jewel, her life changes forever. Wonderful and terrible, the gem exerts a strange influence over those who behold it. Soon people are dying for it, and Llandry herself becomes a target.   This is only the beginning.   What is this starry jewel, that no one can resist? Who is the killer that stalks the night, stealing the gems from their murdered owners? And why does the gem call so powerfully, so irresistibly, to Llandry herself?   Llandry's destiny cannot be denied. A shy jeweller is about to learn that sometimes, even the most far-fetched story might prove to be the plain, simple truth.  An epic tale of magic, mystery and dragons from the author of the Malykant Mysteries. Step into the dark...

Bölüm 1

Prologue

On one cool afternoon when the rain fell in gentle, glittering droplets and the ground underfoot was spongy with moisture, nine-year-old Llandry Sanfaer walked with her mother beneath the trees far to the south of the Glinnery forests. They were gathering mushrooms, diminutive little fungi with stems fat with juice and caps painted with colour. Llandry crowed with delight each time she found a new mushroom ring, picking the fattest or the most colourful specimens with nimble fingers. Their baskets were growing heavy with gathered produce when Ynara began to speak of returning home.

‘Not yet, Mamma, just a little bit longer!’ Llandry loved these excursions, loved the hours they spent in close companionship, just her and Mamma. She gazed up into her mother’s face with her most hopeful smile, and of course Mamma relented.

‘All right, little love, but don’t pick too many more mushrooms, or we’ll never be able to carry them home.’ Llandry promised and was off once more, her small form a whirlwind of activity.

Then a faint melody reached her ears and she came to an abrupt stop, her keen eyes searching the mossy slopes for the source.

‘Ma, what’s that sound?’

‘What sound, love?’ Llandry looked up to find nothing but incomprehension in Mamma’s face. She frowned and dismissed the thought, dancing onward once more.

There; again, a hint of music. Not a sound at all, in fact, more of a feeling of spiralling harmony, drawing her onward through the vast, pale trunks dotted like serene guardians over the meadow. In the shade of a particularly broad-capped glissenwol tree was a glade encircled by tall, variegated fungi. The mosses that carpeted the circle of ground were not of the customary colour. Instead of the deep blue that matched the eventide sky, these were lavender touched with green. Golden sunlight drenched the clearing, bright and glittering in spite of the glissenwol cap that rose above. And the drifting motes of light that filled the air of Glinnery were thickly clustered here, twinkling far more brightly than their paler cousins, sparking with energy and laced with colour. Llandry stood, mesmerised by this scene. She was distantly aware of her mother’s voice calling her name, but she was unable to answer.

The thin sound of an animal in distress reached her sensitive ears. Something moved in the centre of the glittering circle: she saw a flash of grey, heard the faint wail of unhappiness repeated.

Mamma had caught up with her. Llandry was aware of her footsteps approaching, then halting a short distance behind her. She could imagine her mother’s reaction to this place; she must be filled with wonder and delight, just as Llandry had been. She was surprised, then, to hear a note of horror creep into Ynara’s voice as she called.

‘Llandry! Llandry, stop there. Don’t move, love.’ The footsteps approached, and Mamma’s arms closed around her. To her dismay and confusion, she was lifted and carried backwards.

‘No! Mamma, there’s an animal, don’t you hear it? It’s hurt.’ The movements of the mysterious creature had ceased, but now Llandry saw it again: a small body, long and thin, with sleek, pale grey fur. She struggled out of her mother’s arms and ran forward.

When she stepped into the circle, she felt the golden light bathing her skin as if it was a physical thing, like water. The effect was beautiful, soothing and warm, but not wholly pleasant, for a feeling of tension hung heavy in the air and Llandry’s skin prickled with unease. For a moment she forgot about the sleek-furred creature, but another squeak of distress drew her eyes downward into the centre of the strange lavender-hued moss.

The animal stood on short, shaking legs, its pointed face lifted to the winds as it keened in despair. It was so small, so obviously feeble, that Llandry quickly realised it must be a baby. A baby without its mother. She picked it up, carefully cradling it against her chest.

She turned to show it to Mamma, but Mamma was gone, hidden behind a curtain of light that had fallen between her and the familiar glissenwol forests of home. It was like a wall of rain, cold and shimmering pale; she could see nothing beyond it.

‘Mamma?’ Fear stole her voice and the word emerged as a whisper. She screamed her mother’s name and heard an answering call, thin and distant as if Ynara stood on a hilltop far away.

Llandry ran towards the curtain and tried to pass, but it was like walking through treacle; a strong pressure beat upon her limbs and her face, threatening to smother her. She fell back, sobbing.

Then the curtain rippled and pulsed, as if struggling against something. Ynara broke through the wall, her face pale and her eyes sparking with anger and fear. She picked Llandry up and marched back through. The sensation of suffocation was the same as before, and it grew worse as Ynara bore forward with Llandry in her arms. The pressure intensified until Llandry thought she must explode like rotten fruit. Then they were through the curtain. All of the strange sensations, good and bad, faded and Llandry was herself again.

Ynara did not stop. She marched onward without looking back. Llandry could feel her mother’s body shaking; her arms were trembling so badly that Llandry feared she would drop her. She pressed her face against her mother’s and kissed her cheek.

‘Ma,’ she whispered. ‘I’m sorry.’

‘You’re safe. That’s all that matters.’

‘What was that place?’

‘The Upper Realm.’

‘What’s that?’

Ynara sighed and stopped at last, easing Llandry down to the floor. She frowned in puzzlement at the little soft-furred body Llandry still held in her arms, quiet now and questing through Llandry’s clothing for food.

‘It’s called the Dreamlands, sometimes, because it’s like a dream, isn’t it? It’s another place, far from here, beyond the Seven Realms that make up our world. Sometimes a gate is opened and you can pass through. What we saw was a gate. The Upper Realm is beautiful beyond belief, love, but you must remember that it is dangerous.’

Llandry remembered the feelings she’d experienced as she stood in that glittering glade; the way the light had caressed her skin and the dancing motes clustered around her as if she was a friend. ‘How can it be dangerous, Mamma?’

‘There are dangers everywhere, love, and the Upper Realm is no different. But beyond that, there is something else. It is too beautiful a place, perhaps, too enticing; people go there, from time to time, but they very rarely return. Now, promise me you will not do such a thing again. Promise me, Llandry.’ Mamma dropped to her knees to bring her face level with Llandry’s. Her eyes were serious, and Llandry sensed renewed fear in the way her mother clasped her close.

‘I promise, Ma.’

‘Good. Now, who is your new friend?’

The creature had begun to shiver. Llandry showed it to her Mamma, who smiled in spite of herself.

‘Gracious. It’s an orting, love. It must have come through the gate.’ She stroked the orting’s round black nose and it shivered anew, this time with apparent delight.

‘May I keep it?’

‘We’ll see. Now, are you ready to fly?’

Llandry unfurled her growing wings and flexed them. At nine, she was big enough and strong enough to fly for a few miles at a time. She smiled at her mother and nodded.

‘Time to go home, then; Papa will be worried about us by now.’ Mamma was wearing a coloured sash around her waist, as she often did; she removed it, and wrapped it around Llandry’s torso, fashioning a sling. She smiled fondly at Llandry.

‘I used to carry you this way, when you were small.’ She took the orting from Llandry’s arms and placed it gently inside the sling, securing it with deft movements.

‘Now you may carry him home. He won’t fall.’

Papa was not at home when they arrived, but his measured step was soon heard climbing the stair that wound around the trunk of the lofty Sanfaer home. He patted Llandry’s hair as he passed, and she shot up in excitement and ran after him.

‘Papa, you must come and meet Sigwide!’

‘Oh? School friend?’

Her face darkened at the word ‘school’. ‘No, Pa. He’s my new pet. Look!’

The orting had been lovingly installed in his own box, padded with the best blankets from Llandry’s bed. He had gone to sleep with his head under the thickest of them, his stubby tail twitching as he dreamed. Aysun Sanfaer tilted his head curiously, trying to get a look at the creature.

‘Sigwide is what you’ve called it?’

‘Yes. I chose it myself.’

‘What is it?’

‘Ma said it’s an orting.’

He said nothing at all in response. Llandry looked up, puzzled. His face was set and his eyes glittered with some fierce emotion that looked like anger. Ynara came back into the room at that moment and went straight to her husband.

‘Aysun, it’s not as bad as-’

‘It’s an

orting

?’

‘Yes-’

‘Summoned?’

‘No. Wild.’

Mamma drew her husband away and lowered her voice, and the conversation passed beyond Llandry’s hearing. She sensed her father’s anger, feeling his eyes on her as her mother spoke. She sat down next to Sigwide’s box, confused and a little afraid. Her parents’ voices grew louder, and she overheard snippets of conversation.

‘…as stubborn as your father.’ That was Mamma.

‘…nothing like my father!’ Papa sounded quite upset, and Llandry began to feel sick.

‘The similarity is obvious. You take an idea, no matter how irrational, and refuse to be moved.’

‘Because my father couldn’t accept you, you persist in assuming-’

‘This isn’t about me! This creature is harmless and it will be good for Llan to have a companion. Why can’t you see that?’

‘If she wants a companion we will get her a pet. Something safer.’

Mamma snorted at that and walked away a few steps. When she turned back to Pa, she spoke too quietly for Llandry to hear any more. Llandry could only sit near Sigwide’s box, crouched and miserable, and wait.

At length her parents’ conversation was over. Papa approached and knelt down before her with a sigh.

‘Llandry. Your mother’s already received a promise from you, but I need you to promise me as well. If you ever see anything like that again, you must keep away from it. Understand?’

He was stern but no longer furious. Llandry was so relieved she would have promised anything at all. She nodded her head solemnly.

‘I need you to understand why, Llandry. It’s dangerous. You could be drawn away from us, and you wouldn’t be able to come back very easily. We might not be able to find you. And the creatures you would meet there are not all as harmless as this one.’ He frowned at the tiny grey body curled up in the box. Llandry bit her trembling lip, suddenly anxious.

‘Papa! I may keep him, mayn’t I?’

‘I would rather you didn’t, but yes. He must be trained, though. I’ll get a Summoner to come to the house tomorrow.’

Llandry beamed, expressing her gratitude with an enveloping hug. He patted her head a little awkwardly, then swung her up onto his wingless back.

‘Let the little beast sleep.’

Son Bölümler

Beğenebilirsiniz 😍

Kaderin İplikleri

Kaderin İplikleri

181.4k Görüntülenme · Tamamlandı · Kit Bryan
Ben sıradan bir garsonum, ama insanların kaderini görebiliyorum, Shifterlar dahil.
Tüm çocuklar gibi, birkaç günlükken büyü için test edildim. Belirli bir soyağacım bilinmediği ve büyüm tanımlanamadığı için, sağ üst kolumun etrafına zarif bir dönen desenle işaretlendim.

Büyüm var, testlerin gösterdiği gibi, ama bilinen hiçbir büyü türüyle örtüşmedi.

Bir ejderha Shifter gibi ateş püskürtemem, ya da beni sinirlendiren insanlara cadılar gibi lanet yapamam. Bir Simyacı gibi iksir yapamam veya bir Succubus gibi insanları baştan çıkaramam. Sahip olduğum gücü küçümsemek istemiyorum, ilginç ve hepsi, ama gerçekten çok etkileyici değil ve çoğu zaman oldukça işe yaramaz. Özel büyü yeteneğim kader ipliklerini görebilmek.

Hayat benim için zaten yeterince sıkıcı ve aklıma hiç gelmeyen şey, eşimin kaba, kibirli bir bela olması. O bir Alfa ve arkadaşımın ikiz kardeşi.

“Ne yapıyorsun? Burası benim evim, içeri giremezsin!” Sesimi güçlü tutmaya çalışıyorum ama o dönüp altın gözleriyle bana baktığında geri çekiliyorum. Bana verdiği bakış kibirli ve alışkanlık gereği gözlerimi hemen yere indiriyorum. Sonra kendimi tekrar yukarı bakmaya zorluyorum. Yukarı baktığımı fark etmiyor çünkü zaten benden başka yöne bakmış durumda. Kaba davranıyor, korktuğumu göstermeyi reddediyorum, korktuğum halde. Etrafına bakınıyor ve oturacak tek yerin iki sandalyeli küçük masa olduğunu fark edince masayı işaret ediyor.

“Otur.” diye emrediyor. Ona dik dik bakıyorum. Kim oluyor da bana böyle emir veriyor? Bu kadar sinir bozucu biri nasıl benim ruh eşim olabilir? Belki hala uyuyorum. Kolumu çimdikliyorum ve acının sızısıyla gözlerim yaşarıyor.
Gizli Sert Kadın

Gizli Sert Kadın

319.2k Görüntülenme · Tamamlandı · Sherry
"Herkes dışarı," dişlerimi sıkarak emrettim. "Şimdi."
"Jade, kontrol etmem lazım—" hemşire başladı.
"DIŞARI!" diye hırladım, öyle bir güçle ki, iki kadın kapıya doğru geri çekildi.
Bir zamanlar yeteneklerimi daha kontrol edilebilir bir versiyona dönüştürmek için beni uyuşturan Gölge Organizasyonu tarafından korkulan biri olarak, kısıtlamalarımdan kaçmış ve onların tüm tesisini havaya uçurmuştum, yakalananlarla birlikte ölmeye hazırdım.
Bunun yerine, okul revirinde, etrafımda tartışan kadınlarla uyandım, sesleri kafamı delip geçiyordu. Patlamam onları şok içinde dondurdu—belli ki böyle bir tepki beklemiyorlardı. Bir kadın çıkarken tehdit etti, "Eve geldiğinde bu tavrı konuşacağız."
Acı gerçek mi? Şişman, zayıf ve sözde aptal bir lise kızının bedeninde yeniden doğdum. Onun hayatı zorbalıklar ve işkencecilerle dolu, varlığını berbat etmişler.
Ama artık kiminle uğraştıklarını bilmiyorlar.
Dünyanın en ölümcül suikastçısı olarak kimsenin bana zorbalık yapmasına izin vererek hayatta kalmadım. Ve kesinlikle şimdi başlamayacağım.
Aldatmadan Sonra: Bir Milyarderin Kollarına Düşmek

Aldatmadan Sonra: Bir Milyarderin Kollarına Düşmek

183.5k Görüntülenme · Güncelleniyor · Louisa
İlk aşkımdan düğün yeminlerine kadar, George Capulet ve ben ayrılmazdık. Ama evliliğimizin yedinci yılında, sekreteriyle bir ilişkiye başladı.

Doğum günümde, onu tatile götürdü. Yıldönümümüzde, onu evimize getirdi ve yatağımızda onunla sevişti...

Kalbim kırılmıştı, onu boşanma belgelerini imzalaması için kandırdım.

George kaygısızdı, beni asla terk etmeyeceğime inanıyordu.

Aldatmaları, boşanma kesinleşene kadar devam etti. Belgeleri yüzüne fırlattım: "George Capulet, bu andan itibaren hayatımdan çık!"

Ancak o zaman gözlerinde panik belirdi ve kalmam için yalvardı.

O gece telefonum sürekli çaldı, ama cevaplayan ben değildim, yeni sevgilim Julian'dı.

"Bilmez misin," Julian telefonda gülerek, "eski sevgili dediğin ölü gibi sessiz olmalıdır?"

George dişlerini sıkarak öfkeyle: "Onu telefona ver!"

"Maalesef bu imkansız."

Julian, yanına sokulmuş uyuyan halime nazik bir öpücük kondurdu. "Yorgun, yeni uykuya daldı."
Mafya'nın Yedek Gelini

Mafya'nın Yedek Gelini

186k Görüntülenme · Güncelleniyor · Western Rose
Aralarındaki mesafe kayboldu. Kadın, başını yana eğerek erkeğin dudaklarının çenesinden aşağıya doğru yavaşça izlediği yolu hissetti.

Daha fazlasını istiyordu.


Valentina De Luca, hiçbir zaman bir Caruso gelini olmak için doğmamıştı. Bu, kız kardeşi Alecia'nın rolüydü—ta ki Alecia, nişanlısıyla kaçıp, borç batağında bir aile ve geri alınamayacak bir anlaşma bırakana kadar. Şimdi, Valentina, Napoli'nin en tehlikeli adamıyla evlenmeye zorlanan kişi olarak rehin verilmişti.

Luca Caruso'nun, orijinal anlaşmanın bir parçası olmayan bir kadına ihtiyacı yoktu. Onun için Valentina, sadece vaat edilen şeyi geri almak için bir yedekten ibaretti. Ancak, Valentina göründüğü kadar kırılgan değildi. Ve hayatları birbirine karıştıkça, onu görmezden gelmek daha da zorlaşıyordu.

Her şey onun için iyi gitmeye başlar, ta ki kız kardeşi geri dönene kadar. Ve onunla birlikte, hepsini mahvedebilecek türden bir bela gelir.
Accardi

Accardi

114.7k Görüntülenme · Tamamlandı · Allison Franklin
Dudaklarını kulağına yaklaştırdı. "Bu bir bedeli olacak," diye fısıldadı ve dişleriyle kulak memesini çekti.
Dizleri titredi ve onun kalçasından tutuşu olmasa yere düşecekti. Ellerini başka bir yere koymak isterse diye dizini onun bacaklarının arasına soktu.
"Ne istiyorsun?" diye sordu.
Dudakları boynuna değdi ve dudaklarının verdiği zevk bacaklarının arasına indiğinde inledi.
"Adını," diye nefes verdi. "Gerçek adını."
"Bu neden önemli?" diye sordu, onun tahmininin doğru olduğunu ilk kez açığa çıkararak.
Onun köprücük kemiğine gülerek dokundu. "İçine tekrar girdiğimde hangi ismi haykıracağımı bilmem için."


Genevieve ödeyemeyeceği bir bahsi kaybeder. Bir uzlaşma olarak, rakibinin seçeceği herhangi bir erkeği o gece evine götürmeye ikna etmeyi kabul eder. Kız kardeşinin arkadaşı, barda yalnız oturan düşünceli adamı işaret ettiğinde fark etmediği şey, o adamın sadece bir geceyle yetinmeyeceğidir. Hayır, New York City'nin en büyük çetelerinden birinin lideri olan Matteo Accardi, tek gecelik ilişkilerle yetinmez. En azından onunla değil.
Yeniden Doğuş: Zirvedeki Yıldız Oyuncu

Yeniden Doğuş: Zirvedeki Yıldız Oyuncu

112.9k Görüntülenme · Güncelleniyor · Olivia
Ben bir yetimdim ve on iki yaşına geldiğimde, ailem beni buldu. Nihayet acılarımdan kurtulup bir evin sıcaklığını ve ebeveyn sevgisini yaşayabileceğimi düşündüm. Uyum sağlamak için ailemi memnun etmek ve onlara hizmet etmek için elimden geleni yaptım.
Ama asla beklemediğim şey, beni aramalarının sebebinin kemik iliğimi kullanmak istemeleri olduğunu öğrenmekti... Başka birini kurtarmak için!
Kalbim paramparça oldu. Ebeveynler nasıl bu kadar zalim olabilirdi?
Dünyaya olan inancımı yitirdim, balkondan düştüm ve öldüm.
Ama şaşırtıcı bir şekilde, yeniden doğdum!
Bu sefer, kendim için yaşayacaktım! Bana zarar verenler bedelini ödeyecekti!
Takıntılı Üvey Kardeşimle Eşleşmek

Takıntılı Üvey Kardeşimle Eşleşmek

116.7k Görüntülenme · Tamamlandı · Velvet Desires
Uyarı!!!

Sadece ahlaki açıdan karmaşık, yavaş gelişen, sahiplenici, yasak, karanlık romantizmi seven olgun okuyucular için uygundur.

ALINTI

Her yerde kan. Titreyen eller.

"Hayır!" Gözlerim bulanıklaştı.

Onun cansız gözleri bana bakıyordu, kanı ayaklarımın altında birikiyordu. Sevdiğim adam—ölü.

Öldüren kişi, asla kaçamayacağım biri - üvey kardeşim.


Kasmine'nin hayatı başından beri hiç kendisine ait olmadı. Üvey kardeşi Kester, her hareketini kontrol eder ve izlerdi.

Başlangıçta her şey tatlı ve kardeşçe idi, ta ki bu saplantıya dönüşene kadar.

Kester Alfa'ydı ve onun sözü kanundu. Yakın arkadaş yok. Erkek arkadaş yok. Özgürlük yok.

Kasmine'nin tek tesellisi, her şeyi değiştirmesi gereken yirmi birinci doğum günüydü. Ruh eşini bulmayı, Kester'in iğrenç kontrolünden kaçmayı ve nihayet kendi hayatını yaşamayı hayal ediyordu. Ama kader onun için başka planlar yapmıştı.

Doğum gününün gecesinde, yalnızca sevdiği adamla eşleşmediği için hayal kırıklığına uğramakla kalmadı, aynı zamanda eşinin başka biri olduğunu öğrendi - İşkencecisi. Üvey kardeşi.

Hayatı boyunca ağabeyi olarak bildiği bir adamla eşleşmektense ölmeyi tercih ederdi. Onun olmasını sağlamak için her şeyi yapacak bir adam.

Ama aşk saplantıya, saplantı kana dönüştüğünde, bir kız ne kadar kaçabilir ki sonunda kaçacak başka bir yer olmadığını fark edene kadar?
Kaçak Karımı Geri Kazanmak

Kaçak Karımı Geri Kazanmak

178.9k Görüntülenme · Tamamlandı · Marianna
Elini elbisemin altına kaydırdı, parmakları iç uyluğumda daireler çiziyordu. Kalçalarım ona doğru itildi, daha fazlasını istiyordum. Parmaklarıyla külotumun kenarını takip ederek beni kışkırttı, sonra parmaklarını altına kaydırdı, serin dokunuşu beni titretmişti.
“Elbisen çıkmak için yalvarıyor, Morgan,” diye kulağıma hırladı.
Boynumdan köprücük kemiğime kadar öpücükler kondurdu, eli yukarı doğru hareket ederken inlememe neden oluyordu. Dizlerim zayıfladı; zevk arttıkça omuzlarına tutundum.
Beni pencereye doğru bastırdı, arkamızda şehir ışıkları, bedeni benimkine sert bir şekilde yaslanmıştı.


Morgan Reynolds, Hollywood'un kraliyet ailesine evlenmenin ona aşk ve aidiyet getireceğini düşünmüştü. Bunun yerine, sadece bir piyon haline geldi—bedeni için kullanıldı, hayalleri görmezden gelindi.
Beş yıl sonra, hamile ve bıkmış bir halde, Morgan boşanma davası açtı. Hayatını geri istiyordu. Ancak güçlü kocası Alexander Reynolds, onu bırakmaya hazır değildi. Şimdi takıntılı bir şekilde, onu ne pahasına olursa olsun elinde tutmaya kararlı.
Morgan özgürlüğü için savaşırken, Alexander onu geri kazanmak için mücadele eder. Evlilikleri, güç, sırlar ve arzu dolu bir savaşa dönüşür—sevgi ve kontrol birbirine karışır.
Alfa ile Sözleşmeli Eş

Alfa ile Sözleşmeli Eş

182.3k Görüntülenme · Tamamlandı · CalebWhite
Mükemmel hayatım tek bir kalp atışıyla paramparça oldu.
William—yıkıcı derecede yakışıklı, zengin ve Delta olmaya yazgılı kurt adam nişanlım—sonsuzluğa kadar benim olmalıydı. Beş yıl birlikte olduktan sonra, koridorda yürüyüp sonsuza dek mutlu olmayı planlıyordum.
Bunun yerine, onu başka bir kadınla ve çocuklarıyla buldum.
Aldatılmış, işsiz ve babamın tıbbi faturaları altında boğulurken, hayal edebileceğimden daha sert bir şekilde dibe vurdum. Her şeyi kaybettiğimi düşündüğüm anda, kurtuluş hayatımda karşılaştığım en tehlikeli adamın formunda geldi.
Damien Sterling—Gümüş Ay Gölgesi Sürüsü'nün gelecekteki Alfa'sı ve Sterling Grubu'nun acımasız CEO'su—masasının üzerinden avcı zarafetiyle bir sözleşme kaydırdı.
“Bunu imzala, küçük ceylan, ve sana kalbinin arzuladığı her şeyi vereceğim. Zenginlik. Güç. İntikam. Ama şunu anla—kalemi kağıda koyduğun an, tamamen benim olacaksın. Bedenin, ruhun ve aradaki her şey.”
Kaçmalıydım. Bunun yerine adımı imzaladım ve kaderimi mühürledim.
Artık Alfa'ya aitim. Ve bana aşkın ne kadar vahşi olabileceğini göstermeye hazırlanıyor.
Boşandıktan Sonra, Gerçek Mirasçı Kaçtı

Boşandıktan Sonra, Gerçek Mirasçı Kaçtı

90.9k Görüntülenme · Güncelleniyor · Diana Capulet
"Üç Yıllık Evlilikten Sonra, Her Gece Kayboluyordu.
O, üç yıl boyunca cinsiyetsiz, sevgisiz bir evliliğe katlandı, inatla bir gün kocasının değerini anlayacağına inanıyordu. Ancak beklemediği şey, boşanma belgelerini almasıydı.
Sonunda bir karar verdi: Kendini sevmeyen bir adamı istemiyordu, bu yüzden gece yarısı doğmamış çocuğuyla birlikte ayrıldı.
Beş yıl sonra, kendini üst düzey bir ortopedi cerrahı, üst düzey bir hacker, inşaat sektöründe altın madalyalı bir mimar ve hatta trilyon dolarlık bir holdingin varisi olarak dönüştürdü, takma adları birbiri ardına düşüyordu.
Birileri, yanında belirgin şekilde bir CEO'nun ejderha ve anka kuşu ikizlerine benzeyen dört yaşında iki küçük şeytanın olduğunu ifşa edene kadar.
Boşanma belgesini gördükten sonra artık yerinde duramayan eski kocası, onu duvara sıkıştırarak her adımda daha da yaklaşarak sordu, "Sevgili eski karıcığım, bana bir açıklama yapmanın zamanı gelmedi mi?"
Sürekli güncelleniyor, günde 5 bölüm ekleniyor."
Zorbasına Görünmez

Zorbasına Görünmez

82.5k Görüntülenme · Güncelleniyor · sunsationaldee
Jessa, ikiz kardeşi Jackson'ın aksine, kilosuyla ve çok az arkadaşıyla mücadele ediyordu. Jackson, bir sporcu ve popülerliğin zirvesindeydi, Jessa ise görünmez hissediyordu. Noah, okulun popüler çocuğuydu—karizmatik, sevilen ve tartışmasız yakışıklı. Dahası, Jackson'ın en iyi arkadaşı ve Jessa'nın en büyük zorbasıydı. Son sınıfta, Jessa kendine güven kazanmaya, gerçek güzelliğini bulmaya ve görünmez ikiz olmamaya karar verdi. Jessa değiştikçe, çevresindeki herkesin, özellikle Noah'ın dikkatini çekmeye başladı. Noah, başlangıçta Jessa'yı sadece Jackson'ın kız kardeşi olarak görüyordu, ama onu yeni bir ışıkta görmeye başladı. Jessa nasıl oldu da düşüncelerini işgal eden büyüleyici bir kadına dönüştü? Ne zaman hayallerinin nesnesi haline geldi? Jessa'nın sınıfın şakası olmaktan, kendine güvenen ve arzu edilen genç bir kadına dönüşme yolculuğuna katılın. Noah'ı bile şaşırtarak, içinde her zaman var olan inanılmaz kişiyi ortaya çıkarışını izleyin.
En İyi Arkadaştan Nişanlıya

En İyi Arkadaştan Nişanlıya

64.4k Görüntülenme · Güncelleniyor · Page Hunter
Kız kardeşi eski sevgilisiyle evleniyor. Bu yüzden en iyi arkadaşını sahte nişanlısı olarak getiriyor. Ne ters gidebilir ki?

Savannah Hart, Dean Archer'ı unuttuğunu düşünüyordu—ta ki kız kardeşi Chloe onunla evleneceğini duyurana kadar. Savannah'nın hiç unutamadığı adam. Kalbini kıran adam… ve şimdi kız kardeşine ait olan adam.

New Hope'da bir haftalık düğün. Konuklarla dolu bir malikane. Ve çok öfkeli bir nedime.

Savannah, bunu atlatabilmek için bir randevu getiriyor—çekici, düzgün arkadaşını, Roman Blackwood'u. Her zaman arkasında duran tek adam. Ona bir iyilik borcu var ve nişanlısı gibi davranmak mı? Kolay.

Ta ki sahte öpücükler gerçek hissettirmeye başlayana kadar.

Şimdi Savannah, rolünü sürdürmek ile asla aşık olmaması gereken adam için her şeyi riske atmak arasında kalmış durumda.