Bölüm 15: Penny

Ağır salon kapıları arkamdan kapanır kapanmaz artık tutamıyorum.

Bir çığlık atıyorum, yarı kahkaha, yarı rahatlama, kollarımı başımın üzerine kaldırıp çatlak kaldırımda tam bir daire çizerek dönüyorum, kimsenin beni görüp görmediği umurumda değil, sadece içimdeki saf, çılgınca sevinçten başka hiçbi...

Giriş yapın ve okumaya devam edin