Bölüm 157: Aşer

Derin bir nefes alıyorum, ellerim şöminenin kenarını öyle sıkı tutuyor ki, parmak eklemlerim beyazlaşıyor.

Odaklanmam lazım.

Ateşe. Fırtınaya. Ya da arkamda, birkaç adım ötede, battaniyelerin altında bacaklarını çekmiş oturan, benim kapüşonlumun içinde kaybolmuş kıza değil. İnce bacakları battaniy...

Giriş yapın ve okumaya devam edin