144: Işığın Altındaki Gölgeler

Hana

Ertesi gün, önceki günlerin hafifliğini getirmedi. Oda sessizdi, sadece şehrin boğuk sesi o rahatsız edici boşluğu dolduruyor ve anın tek müziği gibi geliyordu. Yatakta döndüğümde, John'un hala uyuduğunu gördüm. Yastık, rahatlamış yüzünü kırıştırmıştı, hala yattığı pozisyonda duruyordu.

Onu b...

Giriş yapın ve okumaya devam edin