181. “Ama—,”

LAYLA || ŞİMDİ

Rüyalar yine uykusunda onu arıyordu, ışığa sızan gölgeler gibi, aklını ele geçiren canavarlar gibi, onu geçmişine götürüyordu— yalnız karanlık gecelere, kendi çığlıklarına terk ediyordu. Sonsuz sessizlik onu yeniden kucakladı.

Diğer odada huzur içinde uyuyan kızını izledi. Bu saba...