249. EVET DEYİN LÜTFEN

Layla, eski dairesinde bulduğu son karton kutuydu.

Artık odalar bomboştu, hayatlarından arındırılmıştı, ayak seslerinin yankıları onun tek yoldaşıydı. Eski, tozlu bir halının üzerine bağdaş kurarak oturdu ve kutuyu kendine çekti.

Kapağı kaldırdığında nefesi kesildi.

İçinde kendisi vardı. Gençlik hay...

Giriş yapın ve okumaya devam edin