Nadine 0040

Nadine

Odadaki çıkıyorum, kelimelere dökemediğim duygular üzerime çöküyor. Koridor sessiz, ama hastane makinelerinin yumuşak vızıltısı havayı dolduruyor. Çıkışa doğru ilerliyorum, aklım annem, babam ve Logan ile dolu. Saat geç oluyor ve genelde bu saatlerde dışarıda olmam ama aklıma bir düşünce geli...

Giriş yapın ve okumaya devam edin