Araf

Sonraki iki hafta garip bir sis içinde geçti. Saatler sanki ağır ağır ilerliyor, ama günler farkına varmadan bitiyordu. Ne tam olarak uyanıktım, ne de uyuyordum; tuhaf bir boşlukta yaşıyordum.

Odamdan çıkmadım: Bir anlamı yoktu. Kairn her gün beni görmeye gelirdi, dışarı çıkmam için cesaretlendirir...

Giriş yapın ve okumaya devam edin