Otuz beş

Saatime baktığımda, neredeyse çıkış saati gelmişti. Bitkin haldeydim ve bir kez olsun evime, yani hapishaneme gitmek için heyecanlıydım. Uykuya ihtiyacım vardı. Hem zihinsel hem de fiziksel olarak tükenmiştim ve beynim, tüm gün ekranlara bakmaktan pelte gibi olmuştu. Çıkış saati yaklaştığında, her ş...

Giriş yapın ve okumaya devam edin