Bölüm 324

Gece sonsuzca uzanıyordu, sesler, şarkılar ve kadehlerin tıngırtıları bir bulanıklık içinde. Alaric’in gülümsemesi sertleşmişti, gümüş taç şakaklarına ağır geliyordu, kemiklerine kadar işliyordu. Her kadeh kaldırma, her tezahürat, her göz kırpışı yorgunluğunu daha da derinleştiriyordu, salonun sıcak...

Giriş yapın ve okumaya devam edin