222 - İkisi Bir Arada

Valerick, Zezi'yi kendine çekti, elleri titreyerek kazığı çıkardı ve fırlattı. Kalbi buraya gelmeden çok önce kırılmıştı; göğsüne sürekli bir şeyler dokunuyordu ve onu buraya getireceğini söylüyordu.

Vücudu kederle titriyordu, damarlarında öfke yanıyordu. Karanlık ağ hızla derisinin altına yayıldı,...

Giriş yapın ve okumaya devam edin