Bölüm 155

“Çok korkutucu olmalı,” diye mırıldanıyorum uzun bir sessizlikten sonra. Sesim boğazımda pürüzlü geliyor. “Korkmasan bile. Öyle olmalı. Sadece, ağırlığı. Her gün uyanıp nerede olduğunu bilmek. Her şeyin gerçek olduğunu bilmek.”

O yavaşça nefes veriyor, göz kapakları yarıya kadar iniyor. “Çoğunu zar ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin