BÖLÜM 22 Evie'nin Sırtı

Draven

Obsidyen masamdan kalktım, ofisimdeki devasa pencerelere doğru çekildim ve aşağıda yayılan şehre baktım. Evie asla geç kalmazdı ve yokluğu içimde bir şeylerin çok yanlış olduğunu hissettiren sessiz bir çığlık gibi içimi kemiriyordu.

Kaygı göğsümde kıvrılıyordu. Gözlerim sokakları taradı, ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin