Umarım Son Akşama Yemeği Değil

Amelia

Landon içeri girdiğinde uzun süre koltukta oturmamıştım. Onu gördüğümde yüzümde beliren gülümsemeyi ve hissettiğim rahatlamayı gizleyemiyorum. O bana doğru yürürken, ben de koltukta ona doğru dönüyorum. Beyaz düğmeli bir gömlek giymiş, kolları sıvanmış ve koyu mavi takım pantolonu var. Kahve...

Giriş yapın ve okumaya devam edin