142: Açgözlü insanlar

ARIANA

Oturma odasına girdiğimde, sözde ailemin orada oturduğunu görünce kanım kaynadı. Annem, Enzo ile konuşup gülüyordu, sanki her şey normalmiş gibi. Aramızda hiçbir şey olmamış gibi. Sanki beni geri çağırıp servetimi istemek için yalan söyleyen o değilmiş gibi. “Ah! İşte buradasın, en tatlı kız...