167

ARIANA

Dışarıdaki ışığa alıştıktan sonra, pencereden dışarı bakarken şaşkınlıkla iç çektim, dışarıdaki güzel ufuklara hayran kaldım. Enzo yüzünü boynumun içine gömdü ve boynumun her köşesine yumuşak ve ıslak öpücükler kondurdu. Bu öpücük sesini azaltmaya çalışmıyordu. Herkes onu duyuyordu ve şoförü...

Giriş yapın ve okumaya devam edin