Nefret

Gözlerimi tekrar açtığımda kendimi bir hastane odasında buldum. Elime serumlar bağlıydı. Bileklerim bandajlarla sarılıydı. Etrafa baktım ve Enzo'nun bir sandalyede oturduğunu gördüm. Gözleri kıpkırmızıydı. Ya uykusuzluktan ya da belki ağlamıştı. İlk seçenek daha mantıklıydı, çünkü onun gibi kalpsiz ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin