90

Eira'nın bakış açısı

Koridorlar hiç bu kadar sessiz olmamıştı.

Yavaşça yürüdüm, parmak uçlarım soğuk taş duvarlara dokunuyordu. Kırık pencerelerden gölgeler eğiliyordu, ışık zeminde vitray yaraları gibi parçalanıyordu. Hava, savaşlardan önce, ihanetin sessizliği en güvenli dil yaptığı zamandan kal...

Giriş yapın ve okumaya devam edin