18

Kâbusun başladığı saatin farkında değildim, ama gerçek gibiydi—fazlasıyla gerçek. Bir uçurumun kenarında duruyordum, rüzgar etrafımda esiyor, ayakta durmamı zorlaştırıyordu. Arkamda biri vardı, bir kadın. Yüzünü göremiyordum, ama sesini tanıyordum. Kalın, öfkeyle dolu bir sesti ve bana bağırıp duruy...

Giriş yapın ve okumaya devam edin