Satoshi

Alecia, yakınlarda bir yerden gelen tapınak çanlarının yumuşak sesiyle uyandı. Ses, kağıt duvarlardan hafif ama belirgin bir şekilde süzülüyordu. Güneş ışığı, tatami zemin üzerinde temiz, altın bir çizgi halinde kayıyordu. Acele etmedi. Hava, sabaha özgü o sessiz sakinliği taşıyordu. Yavaşça kalktı ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin