Bölüm 142

Coban’ın Bakış Açısı

“Hayır,” dedim omuz silkip, ağırlığımın altında gıcırdayan sandalyeme yaslanarak. “Daha fazlası var.”

İkisi de hareketsiz kaldı.

Beni bu kadar kolay sanmış olamazlardı, değil mi? Benden bir adamı öldürmemi istemişlerdi sonuçta?!

Uzun olanın çenesi hafifçe sıkıldı, kısa olan ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin