132

Yalda'nın ayakkabıları mermer zeminde keskin bir şekilde yankılanıyordu, her adım bir öncekinden daha gürültülü. Adımları kararlıydı, omurgası dimdik ve kalbi göğsünde çılgın bir davul gibi çarpsa da kararlılığı sarsılmamıştı. Artık tereddüt etmeye yer yoktu, içindeki yangını yutmaya alan kalmamıştı...

Giriş yapın ve okumaya devam edin