143

Oturduğu yer sanki ona aitmiş gibi, omuzları dik, üzerine dikilmiş takım elbisesiyle, o sinir bozucu derecede sakin mavi gözleri ona sabitlenmişti, sanki o davetsiz misafirmiş gibi.

Gülümsemedi, böbürlenmedi—sadece soğuk, anlaşılmaz bir ifadeyle ona baktı, bir dosyayı açarken sanki o, bugünün günde...

Giriş yapın ve okumaya devam edin